CENOVA’LI RESSAMLAR (BAROK ÜSLUP) Dr.Özand Gönülal
CENOVA’LI RESSAMLAR
(BAROK ÜSLUP)
ÖZET
İtalya’nın kuzey
batısında, Liguria bölgesinde bir liman kenti olan Cenova (İ.Ö.218) Romalılar
döneminden itibaren önemli bir merkez olarak tarih içinde yer almıştır. Cenova
aynı zamanda İtalya’nın Orta Avrupa’ya açılan kapısı durumundadır. İ.Ö. 218
tarihinde kent niteliği kazanan Cenova, tarih boyunca çeşitli yönetimlerin
egemenliğine geçmiş ancak coğrafi konumunun sağladığı avantajlar ve liman kenti
olmasının gereği olarak sahip olduğu gemi filoları nedeniyle ticari ve askeri
bir merkez olarak varlığını sürdürmüştür.
Roma’da gelişen Barok
üslup, ana kaynağını dinsel yenileşmeden ve Rönesans sanatçıları arasındaki
klasiğe karşı gelişen tepkiden bulmuştur. Michelangelo ile belirginleşen bu
tepki sonrasında resimde, heykelde ve mimaride ortaya çıkan farklı yaklaşım
Maniyerizm’e esin kaynağı oluşturmuştur ve Barok üslupta yeniden klasik bir anlayışa ulaşmıştır. Bu süreç içerisinde; her zaman güçlü ve
zengin bir şehir olan Cenova kentindeki sanat okulu, bu klasik anlayış
içerisinde İtalya’daki yaratma sürecini etkileyen önemli bir merkez olmuştur.
Anahtar kelimeler:
Cenova, Cenova okulu, Barok,
GENEVAN PAINTERS
(BAROQUE STYLE)
ABSTRACT
The Baroque style
developed in Rome
fueled its main sources from religious renovation and the reaction of the
Renaissance artists against classics. After this reaction became evident with
Michelangelo, the different approach in painting, sculpting and architecture
has been the inspiration for Manierism and it achieves the classic style in
Baroque style again. During this period, the art school in Geneva
that is always a strong and rich city, has been an important center affecting
this creation process in Italy
within classic style.
Key
words: Geneva , School of Geneva ,
Baroque
CENOVA’LI RESSAMLAR
(BAROK ÜSLUP)
Durağan klasiğin terk
edilip dinamik klasiğin yaşandığı Barok üslup, bu dinamik yapıyı resmin iki
temel unsuru olan ışık ve figür ile yakalamıştır. Her iki unsurun sahip olduğu
özellikler, Barok üslup resminde hareketin görüntüsünden uzaklaşıp yaşayan hareketin
ortaya çıkmasını sağlamıştır. Resim içinde ışık belli bir noktada hareket
ederek, yüzey üzerinde dolaşırken dokunduğu objelerin yüzeylerini aydınlatarak
geçmektedir. Böylece oluşan farklı değerlerdeki ışık lekeleri hacmi yaratırken,
kompozisyonu oluşturan figür ve diğer unsurların biçimlenmesinde temel
oluşturan S ve C kıvrımları hareketi sağlamaktadır.
Rönesans klasiğine
karşı 16.Yüzyıl ortalarından itibaren başlayan tepki; 17.Yüzyıl boyunca devam
ederek 18.Yüzyıl ortalarına kadar uzanan ve tüm Avrupa’yı etkisi altına alan
‘Barok’ olarak adlandırılan bir üsluba ulaşacaktır. Rönesans gibi İtalya’da
doğan bu yeni üslup, 19.Yüzyılda
Yeni-Klasikçilik kuramcıları tarafından “düzensiz inci” anlamına gelen Barok
(Barocco-Portekizce) sözcüğü ile adlandırılmıştır.
Roma’da gelişen Barok
üslup, ana kaynağını dinsel yenileşmeden ve Rönesans sanatçıları arasındaki
klasiğe karşı gelişen tepkiden bulmuştur. Michelangelo ile belirginleşen bu
tepki sonrasında resimde, heykelde ve mimaride ortaya çıkan farklı yaklaşım
Maniyerizm’e esin kaynağı oluşturmuştur. El Greco’nun resimde, Celli’nin
heykelde biçim ve ışık kullanımı
açısından ortaya koyduğu farklılık, Barok üslupta yeniden klasik bir anlayışa ulaşmıştır. Bu süreç içerisinde; her zaman güçlü ve
zengin bir şehir olan Cenova kentindeki sanat okulu, bu klasik anlayış
içerisinde İtalya’daki yaratma sürecini etkileyen önemli bir merkez olmuştur.
İtalya’nın kuzey
batısında, Liguria bölgesinde bir liman kenti olan Cenova (İ.Ö.218) Romalılar
döneminden itibaren önemli bir merkez olarak tarih içinde yer almıştır. Cenova
aynı zamanda İtalya’nın Orta Avrupa’ya açılan kapısı durumundadır. İ.Ö. 218
tarihinde kent niteliği kazanan Cenova, tarih boyunca çeşitli yönetimlerin
egemenliğine geçmiş ancak coğrafi konumunun sağladığı avantajlar ve liman kenti
olmasının gereği olarak sahip olduğu gemi filoları nedeniyle ticari ve askeri
bir merkez olarak varlığını sürdürmüştür.
Bu özellikleri
sayesinde ekonomik olarak gelişen Cenova,
ileri düzey ticaret sistemlerinin uygulandığı önemli bir Avrupa kentine
dönüşmüştür. Akdeniz bölgesinde uzun süren egemenlik savaşları nedeniyle
15.Yüzyıl başlarında kent ekonomik sıkıntıya düşmüş, 15.Yüzyılın ikinci
yarısından sonra ticaretteki saygınlığını yeniden kazanmaya başlamıştır.
16.Yüzyılın ilk çeyreğinde Andrea Doria tarafından ispanyol eğemenliğine giren
Cenova aynı zamanda aristokrat bir ticaret merkezi haline gelmiştir.
15.Yüzyılın ikinci
yarısından itibaren tüccarların yeni bir anlayışla başlattıkları bankacılık
sistemi sayesinde oluşan ekonomik düzen (CASA) menkul eğerler üzerinden elde
edilen bir zenginliği de beraberinde getirmiştir. Ekonomik olarak gerçekleşen
bu gelişmenin sağladığı zenginlik sanata karşı ilginin artmasını sağlamıştır.
Özellikle resim üzerinde yoğunlaşan bu ilgi Rönesans Dönemi Flaman
ressamlarının da etkisiyle 15.Yüzyıl sonunda, Milano’lu ressam Carlo di
Braccesco (1478-1501) öncülüğünde Cenova okulunun kurulmasını sağlamıştır. Daha
sonra 1527-1536 tarihleri arasında Pierin del Vaga’nın (1496-1547) gelmesiyle
Roma sanat anlayışının egemenliği altında kalan Cenova okuluna bağlı
mimarlardan G.Alessi çeşitli yapılar inşa ederek
kentin çehresini değiştirmiştir.
17.Yüzyılda Cenova
okulu mimarlarından B.Bianco üniversite binasını inşa ederek kentin
modernleşmesini sağlamıştır. Cenova’da inşa edilen
saraylarda yapılan tavan resimleri önemli yer
tutar.
Bu dönemde Caravaggio (1571 – 1610), Rubens (1577 – 1640)
ve Van Dyck (1599 – 1641) gibi önemli Barok ressamlar Cenova da çalışmışlar ve
Cenova okulu ressamları üzerinde etkili olmuşlardır. Özellikle Bernardino
Fasolo (1489 – 1526), Gioacchino Assereto (1600 – 1649), Giovanni Andrea de
Ferrari (1598 – 1669) ve Bernardo Strozzi (1581 – 1644) gibi Cenova okulu
ressamları Caravaggio’nun etkisi altında kalmışlardır. Bunların yanında Valerio
Castello (1624 – 1659) ve Giovanni Benedetto
Castiglione (1609 – 1664) gibi Cenova okulu ressamları Barok üslubu tavan
resimlerinde ön plana çıkmışlardır. Tuval resim yapımı ise 1735 tarihinde Magnasco’nun kente gelmesiyle
yaygınlaşmış ve onun etkisiyle romantik bir hava kazanmıştır. Cenovalı
ressamların yanında heykeltraş Filippo Parodi (1630 -1702) heykel alanında
Cenova okuluna bağlı olarak eserler ortaya koymuştur. Yaptığı çalışmalarda
Bernini’nin etkisini görmek mümkündür.
BAROK ÜSLUP CENOVA OKULU RESSAMLARI
Luca Cambiaso (1527-1585)
Cenova doğumlu olan Luca Cambiaso’nun ilk çalışmaları
fresko tekniğinde yapılmış resimlerdir.Bu resimlerin örneklerini 1544 yılında
Doria sarayında çalışırken yapmış olduğu resimler oluşturmaktadır. 1550- 1555
yılları arasına tarihlenen beyaz kağıt üzerine kalem ve sulandırılmış
mürekkeple yapmış olduğu resimler, bugün
Ambrosiona Kütüphanesinde önemli bir kolleksiyonu oluşturmaktadır.Bunların
yanında çeşitli kolleksiyonlarda yer alan yağlıboya resimler, Michelangelo,
Correggio ve George la Tour’un etkilerini
taşımaktadır.Luca Cambiaso 1583 yılında II.Philip tarafından İspanya’ya
çağrılmış ve sarayın dekorasyonunda çalışmıştır. 1585 yılında Madrid’te ölen
Luca Cambiaso Cenova okulunun önemli ressamları arasında yer almaktadır.
Res 1. Luca Cambiaso,Pieta
Cambiaso’nun
kalem ve mürekkeple yapmış olduğu çalışmaları arasında kalabalık
kompozisyonların yanında, “Pieta” adlı çalışması (Res 1.) önemli yere sahiptir.
Dört figürden oluşan kompozisyonun merkezinde Meryem ve kucağında çarmıhtan
indirilmiş İsa figürü yer almaktadır. Üzüntüden kendinden geçmiş kadın figürü
şeklinde betimlenmiş Meryem figürünün kucağındaki İsa figüründe ölmüş bir insan
vücudunun etkisi başarılı bir şekilde verilmiştir.İki yandaki erkek
figürlerinin olaydan duydukları hüzün ve şaşkınlık ifadesi Cambiaso’nun
başarısını ortaya koymaktadır.
Figürlerin işlenişinde belirgin konturlar ile mürekkebin
lekesel değerlerinin yumuşak geçişleri kontrast oluşturmaktadır.Figürlerin
sahip olduğu duygusallık, ışık kullanımı ve figürlerin biçimlenişi ,Barok üslup
özelliklerini yansıtmaktadır.
Cambiaso’nun özel bir kolleksiyonda yer alan 1550 tarihli
“Meryem ve Çocuk İsa” (Res 2.) adlı resim, yağlıboya tekniğinde yapmış olduğu
önemli resimlerindendir.Kompozisyon, resim yüzeyini tamamen kaplayan kadın ve
çocuk figüründen oluşmaktadır. İkonografik olarak değerlendirildiğinde Meryem
ve İsa’yı hatırlatacak herhangi bir unsur resim üzerinde görülmemektedir.
Res 2. Luca Cambiaso, Meryem ve Çocuk İsa
Resimde yer alan kadın figürü klasik Meryem biçiminden
farklı olarak çağdaş günlük giysileri içerisinde, şapkalı zarif genç bir kadın
figürü olarak betimlenmiştir. Çocuk figürünün biçimlendirilmesinde ise Michelangelo
yada Rubens’in etkisi olduğu
düşünülmektedir. İsa figürü olması beklenenden farklı olarak o yaşlardaki bir
çocuğun doğal görüntüsü içinde betimlenmiştir. Kadın figürünün zerafeti
Caravaggio’nun etkisi altında biçimlendiğini düşündürmekte, özellikle elleri
bunu açıkça ortaya koymaktadır. Kumaş kıvrımları, kullanılan ışığın yüzey
üzerindeki farklı derecelenmesiyle belirginleşmektedir. Ancak Barok üslubun
genel özelliği olarak ışığın farklı
şiddetleriyle yaratılan yumuşak geçişler yerine, daha sert bir etki yaratılmıştır.
Bernardo
Strozzi (1584-1644)
İtalyan ressam ve
gravürcü (Cenova 1584–Venedik 1644) İl Cappucıho yada İl Prete Genovese (Cenova
rahibi) olarak anılan Strozzi, Cappucino manastırına girdiğinde henüz onyedi
yaşındadır.Babasının ölümünden sonra annesine ve kızkardeşine yardım edebilmek
için 1610 yılında manastırdan ayrılmıştır. Manastırdaki yaşamı boyunca aziz ve
azizelerin resimlerini yaptığı düşünülen ressam, manastırdan ayrıldıktan sonra
resim yapmaya devam etmiştir. 1633 yılında Venedik’e yerleşmiştir.
Strozzi’nin çalışmaları
arasında portreler, allegorik resimler ve dinsel içerikli sahneler başarıyla
betimlenmiştir. Strozzi’nin resimlerinde Rubens, Van Dyck ve Caravaggio’nun
etkilerini açıkça görmek mümkündür. Bernardo Strozzi, gerçekci resimler yapmıştır. Sıcak ve parlak
renkler kullanmıştır. Yaygın hareketli fırça vuruşları, özellikle dinsel
içerikli resimlerde görülmektedir. 1620’den itibaren doğaya ilişkin duyarlılığı
yaratacak renk karışımları kullanmaya başlamıştır. Resimde kuvvetli bir tarz
yaratmıştır.
Bernardo Strozzi’nin
1616-1618 yılları arasında tuval üzerine yağlı boya olarak yaptığı “Çobanların
Tapınması” adlı resim (Res 3.), kompozisyon, desen kullanımı ve figür
biçimlemesi açısından Barok üslubun açıkça sergilendiği bir örneği
oluşturmaktadır. Resim yüzeyi, ana eksene yerleştirilmiş Meryem ve Çocuk İsa
figürleriyle ikiye ayrılmıştır. Merkezde yer alan bu iki figür, Barok üslubun
belirgin özelliği olan lokal ışık ile aydınlatılmıştır. Merkezi aydınlatan bu
parlak ışık, iki yanda yer alan figürler üzerinde derecelenerek, oluşan
karanlık alanlarla kontrast etki
yaratmış ve figürlerin gölgesel anlayışla hacim kazanmasını sağlamıştır.
Res 3. Bernardo
Strozzi, Çobanların Tapınması
Kompozisyon düzeni Wolfflin’in parametreleri kullanılarak
incelendiğinde; merkezde yer alan ve parlak bir ışıkla aydınlatılarak
seyircinin ilgisini çeken çocuk İsa figürü, aynı zamanda kompozisyon içindeki
diğer figürlerin de bakışlarını toplamaktadır. Bu durum kompozisyonun kapalı
form olarak algılanmasına neden olmaktadır ancak, kompozisyonun sağında, elinde
horoz ve asa tutan erkek figürünün arkasında yer alan pencere ve pencereden
içeri sızan ışık hüzmesi, mekan açısından derinlik etkisi yaratarak, olayın
yaşandığı mekan dışında başka bir mekanın varlığını hissettirmektedir. Bu durum
Barok üslubun “açık form” kompozisyon özelliğini göstermektedir.
Diğer yandan
Strozzi’nin, 1615-1620 yılları arasında tuval üzerine yağlı boya olarak yapmış
olduğu (105.5x155.5cm)(Accedemio Ligustica di Bella Arti, Cenova) Vaftizci
Yahya’yı betimleyen resimde (Res 4.), Yahya figürünün bakışlarının gökyüzüne
doğru yönelmesi kompozisyon düzeninde açık formu belirgin şekilde ortaya
koymaktadır. Işık kullanımı açısından da Barok üslubun belirgin özellikleri
sergilenmektedir.
Res 4. Bernardo Strozzi, Vaftizci Yahya
Res 5.Caravaggio,
Bachüs
Res 6. Caravaggio, Kertenkele ve Çocuk
Res 7. Bernardo
Strozzi, Res
8. Caravaggio, Müzik Yapanlar
Lute Çalıcısı
Strozzi’nin “Vaftizci
Yahya” (Res 4.) ve “Lute Çalıcısı” (Res 7.) adlı resimlerinde Caravaggio’nun
etkisi görülmektedir.. Vaftizci Yahya’yı simgeleyen erkek figürü Caravaggio’nun
“Bachüs (Dionysos)” (Res 5.) ve “Parmağını Kertenkele Isıran Çocuk” (Res 6.)
adlı resimlerindeki figüre benzemektedir. Özellikle her iki sanatçının erkek
figürüne yüklediği “kadınsı özellikler” ortak bir dilin ifadesini
göstermektedir. Caravaggio’nun Strozzi üzerindeki etkisini görebileceğimiz
diğer resim ise “Lute Çalıcısı” adlı resmidir. Bu resim, Caravaggio’nun “Müzik
Yapanlar” (Res 8.) adlı resmi ile benzer özellikler taşımaktadır.
GiovanniAndrea Ansaldo (1584-1638)
Andrea Ansaldo, Luca Cambiaso’nun oğlu Orazia Cambiaso’nun
öğrencisidir. Ansaldo, Cambiaso’dan desen uygulamaları ve renk kullanım ustalığı
kazanmıştır. Orazia Cambiaso’nun
yağlıboya çalışmaları; Ansaldo’nun çoklu figür uygulamalarında,
detaylandırılmış kompozisyonlarında ve mekansal derinliklerindeki
kademelenme için kaynak oluşturmuştur. Onun erken çalışmalarındaki zarif figürler ve karışık
tonları, Pietro Sorri (1556-1621) ve Ventura Salimberi gibi Maniyerist
ressamların etkisi altında gerçekleştirmiştir.
Floransa okulundan sonra Tuscana ekolü tarafından
benimsenmiş olan Giovavni Battista Paggini’nin görkemli perdeleri ve aydınlık-karanlık
kontrastı da Andrea Ansaldo’yu etkilemiştir.
Diğer yandan Bernardo Strozzi ve Simon Barabbio ise kuru boya
kullanımını başarmıştır. 1618-1621 tarihleri arasında Cenova’yı ziyaret etmiş
olan ve ilerici Lombardiya Okulu ressamlarından olan Cereno ve Givlio Cesare
Procaccini’nin 1620’lerdeki çalışmaları Ansaldo’nun çalışmaları üzerinde etkili
olmuştur. Ansaldo aynı zaman diliminde Cenova’da çalışmış olan Flemenk
ressamlarından realizmi almıştır. Ansaldo’nun bu etkiler altında yarattığı
üslup zarif bir tasarım, kuvvetli perpektif, yumuşak ve pastel renklerin
kullanıldığı özelliklere sahiptir.
Ansaldo’nun en önemli çalışması, 1620 yılında yaptığı
“Mısır’a Kaçış” (Res 9.) adlı yağlıboya resimdir. Bu resimde Meryem ve kucağındaki
çocuk İsa figürünün üzerine düşen parlak ışık ile “nur” (kutsal ışık) etkisi
sağlanarak dinsel nitelik kazandırılmaya çalışılmıştır. Kompozisyon içerisinde
Meryem dışında yer alan, Yusuf ve eşşek
figürü ile klasik “ Mısır’a Kaçış” komposizyonu tamamlanmaktadır.
Res 9.Andrea Ansaldo, Mısıra Kaçış
Meryem figürünün bakışları doğrudan izleyici ile
karşılaşmaktadır. Böylece izleyiciyi ve izleyicinin bulunduğu mekanı resme
dahil ederek, açık kompozisyon kurgusunu ortaya koymaktadır. Komposizyon düzeni,
ışık kullanımı ve buna bağlı olarak sergilenen atmosferik yapı, Barok üslubu
açıkça ortaya koymaktadır.
Giovanni Benedetto Castiglioni (1610-1665)
Paggini’nin öğrencisi olan Giovanni Benedetto
Castiglioni Grecchetto II olarak
tanınmaktadır. Van Dyck’ın öğrencidir. 1621’den itibaren Cenova’daki stüdyoda
çalışmaya başlamıştır. Birçok yabancı ressamdan etkilenmiştir. Bunlar arasında
en önemlisi Rembrandt’tır. Castiglioni’nin resimlerinin oluşumunda önemli
etkisi vardır. Onun çalışmalarında Poussin’in de etkisini görmek mümkündür.
Castiglioni resimlerinde hayvan figürlerine yoğun olarak yer vermiştir. Ressam
Bossono’nun da etkisi görülmektedir.
1634 yılından itibaren Roma’ya giderek 1650’ye kadar St.Luke Akademisi’nde
kalmıştır. Bu arada Napoli ve Cenova’yı da ziyaret etmiştir 1648-1650 yılları
arasında Montova Sarayı’nda çalışmaya başlamıştır. Buradaki çalışmalarında
görülen üslup üzerinde Rubens’in etkisini görmek mümkündür. Castiglioni’nin son
çalışmaları derin mistik heyecanlar yansıtmaktadır. Fakat onun en önemli
buluşu, inceltilmiş yağlı boyalar ile yapmış olduğu çizimlerdir. Çizimlerinin
en ilginç örneklerinden ikisi Windsor’daki kraliyet kolleksiyonunda yer
alırken, diğer çalışmaları Cambrige, Dresden, Dublin, Cenova, Madrid, Paris ve
Roma’daki müzelerde bulunmaktadır.
Res 10.
Benedetto Castiglioni,Tapınaktan Tacirlerin Kovulması
Castiglioni başlangıçta Maniyerizm ve Caravaggio’nun etkisi
altındayken daha sonra Rubens’in çalışmalarının etkisi altında kalmıştır.
1621’den itibaren Anthony van Dyck’ın Cenova’daki stüdyosunda çalışmaya
başlamıştır Bunların yanında tarihi kişiliklerin portreleri ve şehir
görünümleri resimlerinde yer almaktadır.
Res 11. Benedetto Castiglioni, Saf Gebe ile Assisi’li Res 12.
Murillo, Saf Gebe
Aziz Francis ve
Padua’lı Aziz Anthony
Castiglioni’nin
yaptığı resimler arasında “Tapınaktan Tacirlerin Kovulması” ve “Saf Gebe
Meryem” konulu resimler önemli bir yere sahiptir. 1640 tarihli “Tapınaktan
Tacirlerin Kovulması” adlı resmin konusu
Avrupa resim tarihi içinde çeşitli ressamlar tarafından kullanılmıştır.Konunun
gereği olarak İsa’nın tapınaktan
tacirleri kovması ile yaşanan karışıklık belirgin bir şekilde ortaya
çıkmaktadır. Kullanılan ışığın etkisiyle oluşan atmosferik özellikler olayın
gerginliğini destekleyecek niteliktedir. Ön planda ışığın etkisiyle ortaya
çıkan figürlerde gözlenen kaçma telaşı, yaşanan olayın bir kesitini yansıtıyor
olması Barok üslubun açık form özelliğini ortaya koymaktadır. Arka planda sağ elini
kaldırarak tacirlerin üzerine yürüyen İsa figürü , sfumato tekniğinden
yararlanılarak oluşturulan derinlikler içinde betimlenmiştir.Ön planda yer alan
ve kaçmakta olan figürlerin yüzlerinde okunan dehşet ifadesi İsa’nın kızgınlığını anlatması açısından
önemlidir.
1655 tarihli “Saf
Gebe Meryem” konulu resimde saf ve temiz gebeliğin sembolü olan ay üzerinde
göğe yükselmiş olarak betimlenen Meryem figürünün ayaklarının dibinde yeralan
Assisi’li Aziz Francis ve Padovalı Aziz Anthony figürleri ile geometrik bir
kompozisyon şeması ortaya çıkmaktadır. Kompozisyonun sahip olduğu bu özellik
Rönesans üslubunun kapalı form özelliğini yansıtmasına karşın ışık kullanımı ve
resimde yeralan unsurların biçimlenmesinde kullanılan S ve C kıvrımları Barok
üslubu ortaya koymaktadır.
Parlak bir ışık
kaynağı olarak vurgulanan ay motifi saf ve temiz gebeliği işaret
etmektedir.Meryem figürünü aydınlatan lokal ışığın etkisiyle kompozisyon
içindeki diğer figürler de aydınlanmaktadır. Resimde kullanılan ışığın
özellikleri barok üslubu açıkça ortaya koymaktadır.
Aynı konu Barok
üslubun önemli temsilcilerinden Murillo tarafından da resmedilmiştir.
Murillo’nun resminde, kompozisyonun merkezine ay motifi üzerinde bulutlar
arasına yerleştirilmiş Meryem figürü yerleştirilmiştir.Castiglioni’nin meryem
ve aziz figürlerinin bakışları üçgen kompozisyon formunu oluşturuken
Murillo’nun resmindeki Meryem figürünün bakışları yukarıya doğrudur ve ve
tanrıyla ilişki kurmaktadır. Bu bakışlar sayesinde izleyicinin bakışları resim
çerçevesinin dışına yönelerek Barok üslub kompozisyonlarının özelliği olan açık
form yapısını açıkça ortaya koymaktadır.Her iki resimde de bulutlar ve melek
figürleri Meryem’in göğe yükselişini vurgulamaktadır.
Gioacchino Assereto (1600-1649)
Assereto, Cenova’da Caravaggio’nun takipçisidir. 12
yaşındayken Liciano Ansaldo’nun yanında çalışmış, 1614 yılında ise Andrea
Ansaldo’nun atölyesinde çalışmıştır. Çalışmaları arasında 16 yaşlarındayken yaptığı “Aziz Antony’nin
Kandırılışı” adlı resim önemli bir yere sahiptir. 1616-1626 yılları arasında
“Aqiunalı Thomas’ın Yükselişi”, “Son Akşam Yemeği (Res12)”, “Aziz Stephan’ın
Taşlanması” (Res 13), “Meryem’in Taçlandırılması” gibi küçük figürlerle
tasarladığı kompleks komposizyonları vardır. Ayrıca
çağdaş çalışmalar Ansoldo ve Giovanni Andrea de Ferrari’de de görülmektedir. Bu
resimler Maniyerizmi hatırlatmaktadır. Ancak Assereto’nun erken resimlerinde
(Vaftizci Yahya, Aziz Bernardo, Azize Catherine ve Aziz George) kullandığı
gümüşi renkler ile aydınlık ve karanlığın yarattığı duygusal kontrastlık
sayesinde her bir azizi ayrı ayrı güçlü bir realizmle varetmiştir.Bu
resimlerdeki keskin konturlar ve dökümlü kumaşlar Ansaldo’yu hatırlatmaktadır.
Res 12. Gioacchino Assereto, Son Akşam Yemeği Res 13. Gioacchino Assereto, Aziz Stephan'ın Taşlanması
1626-1636 yılları arasında yaptığı çalışmalarda önemli
kişiler, parlak renkli ve ayrıntılı, güçlü bir doğallıkta yapılmıştır. “Aziz
Francesco’nun Kendinden Geçmesi” adlı resmi önemli bir örneği
oluşturmaktadır.
Valerio
Castello (1624-1659)
Castello trajik
bir biçimde sahip olduğu kariyerin en üst seviyesinde birden bire ölmüştür.
Castello tarafından bir dizi duygu
yoğunluğu ortaya koyan çalışmalar vardır ve bu çalışmalar Castello’ya özgü
biçimlerdir. Castello ressam bir aile içinde doğmuştur. Genç ressamın babasının
atölyesinde çizimleri kopya edilmiştir. Bu Stüdyo’da yapılmış olan çalışmalarda
güçlü duygular ve parlak renkler resimlenmiştir. Resimlerinde hikayeci ve
doğaya bağlı anlatım hissedilmektedir. Dinsel ve mitolojik konulu
resimlerinde canlı renkler kullanılmıştır.
Res 14. Valerio Castello, Rebeca Kaynak Başında
Res 15. Valerio
Castello,Meryem-İsa Res 16. Valerio Castello,Masumların .. . ve Vaftizci
Yahya
(Çocukların) Kılıçtan Geçirilmesi
Cenova’nın
saraylarında yaptığı çeşitli freskolarında parlak renklerle ve dramatik
anlatımlar görülmektedir Onun resimlerinde zarif figürler duygusal bir yapı
yansıtmaktadır. Zorlu kompozisyonları, anlık fırça vuruşları ve canlı renkler
kullanılarak tasarlanmıştır.
Castello kısa
süren yaşamına karşın ortaya koyduğu çalışmalarda, Barok üslubun özümsendiğini
açıkça ortaya koyan özellikler
yansıtmaktadır. Erken yaşlarda yapmış olduğu “Rebeca Kaynak Başında” adlı resim
(Res.14), yoğun hareketin sergilendiği bir kompozisyona sahiptir.
Kompozisyon içinde
yer alan figürlerin vücut biçimlerinin temelini oluşturan S ve C kıvrımları
hareketin yoğun olarak çıkmasını sağlarken, kumaş kıvrımları ve ışığın yüzeyler
üzerinde sahip olduğu farklı dereceler sayesinde ortaya çıkan kontrast etki ile
bu hareket desteklenmektedir. Kompozisyonun bütününde varolan ışık, Cenova
okulunun Barok üslup içinde egemen olan romantik yapıyı sergiler niteliktedir.
Kompozisyonda yer alan figürlerden bazılarının bakışları izleyiciyi çerçeve
dışında başka yönlere taşıması, Barok üslubun genel özelliği olan
açık kompozisyon yapısını ortaya çıkarmaktadır.
Castello’nun,
yaşamının sonlarına doğru yapmış olduğu “Masumların (Çocukların) Kılıçtan
Geçirilmesi” adlı eserinde Barok Üslubun duygusal yoğunluğu şiddetle ortaya
konmuştur. Çocuk sahibi olan anneler ile
kılıçla çocuklara saldıranlar arasındaki mücadele izleyicilerin dehşete
düşmesini sağlayacak derecede gerçekçidir. Kompozisyon, yaşanan bir sürecin
anlık görüntüsünü ortaya koymaktadır.
Kompozisyonda yer alan figürlerin vücut biçimleri ve onu destekleyen kumaş
kıvrımları, yoğun bir hareketin görüntüsü olarak ortaya çıkmaktadır. Işık,
çarpıcı noktalarda en parlak şiddetiyle kullanılırken, yanlara doğru gidildikçe
bu şiddetini kaybederek kararmıştır. Aydınlık ve karanlık bölgelerin yarattığı
kontrast etki, mekan atmosferinde de duygusal boyutun varlığını
desteklemektedir.
1650 yıllarında
yapmış olduğu “Meryem-İsa ve Vaftizci Yahya” yağlıboya resminde Barok üslubun
yoğun hareketliliğinin dışında, durgun bir kompozisyon yapısı egemendir. Meryem
dinsel kimliğinin dışında genç bir anne olarak betimlenmiş, iki çocuk (İsa ve
Yahya) yaşlarının olağan davranışlarını sergilemektedir. Belli bir açıdan resim
yüzeyine giren ışık, İsa figürünün, üzerinde yoğunlaşarak vurgulanması
sağlanmıştır.
1650 yılında
yaptığı diğer resim “Sabinli Kızların Kaçırılması” (Res 17), ressamın mitolojik
konulu resimleri arasında çarpıcı bir örnektir. Rubens’ten etkilenerek ele
aldığı düşünülen konuyu işldiği resmin kompozisyonunda yer alan Sabinli Kızlar;
Rubens’in aynı konulu resminden farklı
olarak giysili betimlenmiştir.
Res 17.Valerio Castello, Sabinli Kızların Kaçırılması
“Masumların
Çocukların kılıçtan geçirilmesi” resminde olduğu gibi ön plana çıkan mücadele
resme yoğun bir hareket kazandırmaktadır. Ayrıca figürlerin vücut
biçimlenişinin oluşturduğu diagonal çizgiler ile yüzey parçalanması
gerçekleştirilmiştir. Kadın figürlerinin biçimlendirilişi Rubens’in kızları
kadar iri ve adaleli olmasa da, kadın vücudunun sahip olması gereken inceliği
de yansıtmamaktadır. Figürlerinde bakışları ve süren bir olayın anlık
görüntüsünün betimlenmesi açık kompozisyon varlığını ortaya koyarak . Barok
Üslubun özelliklerini resimlerinde yansıtmaktadır.
Sonuç olarak
Cenova kenti, Barok üslup içerisinde, özellikle resim uygulamaları açısından
bir okulun oluşmasını sağlayacak bir gurup ressama ev sahipliği yapmıştır.
Cenova okulu ressamlarının çalışmalarına baktığımızda , canlı renklerin
kullanımı ve figür biçimlenmesinde duygusal boyutun ön plana çıkması belirgin
özellikler olarak tespit edilmektedir. Resimlerdeki kompozisyon düzeninde
görülen açık form; belli bir açıdan resme giren yada resim içerisindeki bir
kaynaktan yayılarak kompozisyonu oluşturan unsurların üzerinde
aydınlık-karanlık kontrastı yaratan ışık kullanımı; figürlerin biçimlenmesinde
S ve C kıvrımlarının egemenliği ve resim yüzeyinin diagonal akslarla
parçalanarak hareket etkisinin sağlanması Cenova okulu ressamlarının Barok
üslup ilkelerine sıkı sıkıya bağlı olduklarını ortaya koymaktadır.
KAYNAKÇA
Bartoletti, M. "Cambiaso,
Luca." In Saur Allgemeines Künstlerlexikon. Vol. 15. Munich and
Leipzig, 1997, pp. 659-60.
Bartsch, Adam. Le Peintre-graveur.
vol. XX. W¸rzburg: 1920~
Bellini, Paolo. Italian Masters of the
Seventeenth Century. The Illustrated Bartsch. vol 46. New York: 1982, Abaris
Books~
Bora, G. 1980, I disegni lombardi e
genovesi, p. 82, no. 95, and fig. 95.
Comte Philippe, Catalogue raisonné des
peintures, musée des beaux-arts de Pau, Pau, 1978, n.p., repr. ; Comte
Philippe, Catalogue des peintures, musée des beaux-arts, Pau, 1993, n.p., repr.
Conti, Flovio Barok Sanatını
Tanıyalım, Milano 1978
Eczacıbaşı, Şakir (ed.) Eczacıbaşı
Sanat Ansiklopedisi, 3 cilt, İstanbul 1997
Fubini, G. 1957, Disegni inediti di
Luca Cambiaso, p. 333;
Gabrielli, N. 1971, Galleria Sabauda,
p. 90, under no. 555 bis.
Griseri, A. 1956, Una traccia per il
Cambiaso, p. 21, and pl. 6b;
Habert J., Bordeaux, Musée des
Beaux-Arts : Peinture italienne XVe-XIXe siècles, (Inventaire des Collections
publiques françaises), Paris, 1987, (p. 221, n° 171)
Luisa Mortari, Bernardo Strozzi,
Rome, 1995, pp. 230–231, cat. no.31 illus. Magnani, Lauro. In The
Dictionary of Art. Edited by Jane Turner. Vol. 5. London and New York,
1996, pp. 455-57.
Magnani, Lauro. Luca Cambiaso, Da
Cenova all'Escorial. Genoa, 1995.
Manning, Bertina Suida, and William
Suida. Luca Cambiaso, La Vite e le opere. Milan, 1958.
O. Grosso, "Note ed appunti su
Bernardo Strozzi", Rassegna d'Arte, Rome, 1922, Vol. 9, pp. 155-163,
Soprani, Raffaello, ed. Carlo
Giuseppe Ratti, Vite de' pittori, scultori, ed architetti genovesi. Vol. 1.
Genoa, 1968, pp. 76-97.
Toman, Rolf Baroque, London 2004
Tapıe, Lucien-Victor, Barok, İstanbul
1992
Yararlanılan İnternet Adresleri
www. Web
Gallery of Art.com
www.
Encyclopedia.Com
Yorumlar
Yorum Gönder